In Concert: John Legend

John Legend, 30 juni 2007, Westerpark Amsterdam. 

Gisteren ben ik voor het eerst sinds jaren weer eens naar een groot openluchtconcert geweest. Ik ben niet zo heel dol op massa’s, vooral wanneer je geen kant meer op kunt. Maar het Westerpark is ongeveer om de hoek en John Legend raakt me op de een of andere manier. Ik vind lang niet al zijn muziek even sterk (ik ben ook niet echt een R&B fan), maar sommige songs zijn echt juweeltjes. “Ordinary People” bijvoorbeeld. Een alles behalve ordinary song.  

John Legend was ijzersterk. Hij heeft een zweempje branie, maar hij neemt zijn vak serieus. Van een echte muzikant kan ik wel wat hebben. Het is moeilijk bescheiden te blijven… en trouwens, waarom zou je ook, als je ergens echt goed in bent. Over het algemeen is zijn uitstraling sympathiek (live dan, want in die commerciële video clips vind ik hem vaak een ronduit irritant machootje ;-), zijn stem vol en warm en zijn pianospel meer dan verdienstelijk. En OK.. hij mag er zijn. Niet het belangrijkste, wel mooi meegenomen. De backing vocals waren ook geweldig, maar ik ben nog niet achter de namen gekomen.  

Toch waren er een paar min puntjes. Daar had John Legend niets mee te maken, maar wat ik bijvoorbeeld niet uit kan staan is dat bij de ingang je tas wordt doorzocht. Zogenaamd op wapens (het is waar, ik zie er levensgevaarlijk uit ;-), maar ondertussen wordt alles wat drinkbaar is, “in bewaring genomen”. Zelfs een plastic flesje met water. Je wordt namelijk geacht te consumeren. Een rosé in een plastic glas voor €3,45 bijvoorbeeld. Nu had mijn vriendin er wel een fles wijn doorheen weten te loodsen, dankzij een slinkse act met een waterfles die bovenop lag en waar “ze nog snel een slokje van nam” om hem daarna met een zwaai in de prullenbak te donderen (Ik kan dat dus echt niet, het staat op mijn voorhoofd als ik iets doe wat “niet mag” ;-), dus wij waren voorzien.  

Maar het was eigenlijk pas echt te gek voor woorden dat alleen de eerste paar duizend mensen van de muziek konden genieten. Het geluid buiten de halve cirkel voor het podium was ronduit abominabel. Het zal wel iets met geluidsoverlast te maken hebben, maar ik snap niet waarom niemand nog op het idee is gekomen om bij openlucht concerten een surround system te gebruiken. Dat hoeft relatief niet meer dB op te leveren en dan kan iedereen meegenieten. Alle kaartjes waren bovendien even duur en er waren alleen staan plaatsen, dus het was “first come, first serve”. Aan gebrek aan financiële middelen kan het ook niet liggen. Het concert was uitverkocht. 18.000 maal €39,00, dat is ruim 7 ton. Dan zouden er toch een paar extra geluidstorentjes van af moeten kunnen. Als je mikt op 15.000 bezoekers (Mojo’s target), dan moet je er ook voor zorgen dat 15.000 mensen er echt van kunnen genieten. Ik weet zeker dat het voor de eerste 7000 à 8000 dik in orde was, maar de rest moest het dus echt met een stuk minder doen. En zo kon het gebeuren dat je op bepaalde plekken eerder het idee had dat je in roezemoezende kroeg stond dan op een concert. Een gemoedelijke sfeer, dat wel en het bleef zowaar droog ook. Reuze gezellig allemaal, maar om John Legend op de achtergrond te horen hoef ik geen 39 euro te betalen. De schermen naast het podium waren groot genoeg, maar ik kom niet om hem alleen te zien. En ook de tijd dat ik puur kickte op “dat ik er bij was geweest” ligt al heel erg lang achter me.  

En dan de sanitaire voorzieningen. Eerlijk is eerlijk, er waren meer dan voldoende toiletten en ze waren nog redelijk schoon ook. En dat is nog al eens anders bij dit soort grootschalige evenementen. Alleen lagen ze wel aan de rechterkant van het podium, dus als je links stond, dan was je wel even onderweg. Waarom niet twee sanitaire eilanden? Een links en een rechts? Er zal wel een reden voor zijn, maar die ontgaat me vooralsnog. Aan gebrek aan waterleidingen kan het niet gelegen hebben, want links van het podium bevond zich de horeca afdeling. Ah, ik snap het al. Links innemen en rechts lozen ;-).  

Ach, misschien word ik wel gewoon een ouwe zeur. Het zij zo. Maar ik geloof dat ik toch liever thuis van de CD geniet. Of de DVD registratie van een live concert.